Het herstel van de operatie en wat er verder gebeurde in mei!

We begonnen de mei maand goed, gelijk 1 mei een afspraak op de dagbehandeling (kameleon) om de pelotte (dat is die spons die op de huidtransplantaat zat) met krammen te laten verwijderen. Gezien Bart zijn angsten op dit gebied was er al besloten dat dit onder lachgassedatie zou gebeuren. Bart had samen met Cindy (de pedagogisch medewerker) een mooie droom uitgekozen. Hij ging samen met zijn neefje Thijs naar Disney Land. Hij zat goed in de droom waardoor hij soms ook moest lachen en reageerde op het verhaal wat Cindy vertelde. Hij was achteraf dan ook enorm verbaasd dat hij nieuw verband om had.
De hechtingen zagen er mooi en droog uit. De huidtransplantaat had ongeveer 80% bedekt vd wond. Bart moest zeker nog rustig aan blijven doen maar het zag er allemaal netjes uit.
Iets meer als een week later moest we er weer heen, namelijk 10 mei om de hechtingen te laten verwijderen. Ook deze keer met lachgassedatie.
Alleen deze keer ging het helaas wat minder goed. De eerste keer zat Bart niet in het verhaal en voelde hij dus alles. Hij raakte in paniek na 2 hechtingen en werd boos. We zijn toen gestopt, de arts heeft Bart rustig uitgelegd dat het wel belangrijk was om vandaag te doen omdat het anders vervelender zou voelen. Bart was het er eigenlijk niet mee eens maar wou nog wel een nieuwe droom uitkiezen maar wou wel eerst even spelen. Gelukkig kon dit ook omdat ze verdovende zalf op de hechtingen gingen smeren zodat hij nog minder zou voelen en deze moet een uurtje intrekken. Na wat spelen en knutselen een nieuwe poging met nieuw strategie van de gipsmeester (die hielp ook mee) en arts met een nieuwe droom.
Bart zat weer niet helemaal lekker in de droom maar voldoende om samen met de nieuwe strategie binnen een paar minuten alle 9 hechtingen die er nog inzaten er uit te kunnen halen.
De achterkant van zijn been, bij de huidtransplantaat, was nu ook mooi droog dus er hoefde geen verband meer om.
Bart was erg trots maar het was ook wel een beetje spannend want het was wel erg gevoelig.
Gelukkig ging het elke dag een beetje beter, wel was het belangrijk om voorzichtig te doen ivm het aangroeien van bot en het herstel van zijn huid.
Gelukkig was er op 13 mei weer een ambassadeursdag van stichting Opkikker, dit keer mochten we naar dierentuin Amersfoort, even een dagje genieten en ontspannen. Bart was hier heel erg blij mee en keek er echt naar uit. En hij heeft weer echt genoten, natuurlijk op de foto met Opkikker en met Edwin, vaste zanger op Opkikkerdagen en Bart vind hem erg leuk.
Op 22 mei mocht Bart weer starten met het dragen van zijn liner. Hij heeft hem eind vd maand al 5 a 6 uur per dag aan.
Ook mochten we 25 mei weer naar het WKZ, dit keer naar een afdeling waar we nog niet eerder geweest zijn, namelijk urologie. Bart heeft namelijk al sinds augustus 22 met grote regelmaat klachten met plassen. Vermoedelijk zijn de problemen die hij hierbij heeft een gevolg van littekenweefsel wat is ontstaan toen hij zo ziek was. Hij zal ook hier aan geopereerd moeten worden, waarschijnlijk kan dit op korte termijn.
En omdat de 10 rittenkaart naar Utrecht nog niet vol was hadden we op 30 mei een afspraak in de Hoogstraat, Bart speltherapie en mama kletsen met de maatschappelijk werker en de dag daarop naar het WKZ voor controle Röntgen van zijn been na de operatie.