Zomervakantie maar ook nog veel regeldingen en toenemende pijn bij Bart 

Juli begon met de urologische operatie op 6 juli, deze is goed gegaan.
Bart lag wel erg lekker te slapen want het duurde een poos voordat hij goed wakker was, en hierbij hebben de clini clowns ook wat geholpen maar toen hij eenmaal wakker was en gedronken had moest hij toch ook al vrij snel plassen. Dit ging ook goed dus mochten we lekker naar huis.
De dag erna is hij gewoon naar school gegaan zodat hij het schooljaar kon afsluiten met zijn klasgenoten en meester en toen begon zijn vakantie al.
In de eerste vakantie week hadden we wat afspraken in de Hoogstraat en hebben we de prothese geëvalueerd na een weekje gedragen te hebben zodat ze daarna de laatste aanpassingen konden doen en afwerken.
Coen had zo snel gewerkt dat we vrijdags (3 dagen later), onderweg naar een dagje uit zijn prothese al konden ophalen!! Dit was natuurlijk fantastisch want dan kon hij ook wat lopen.
Daarna 2 relatief rustige weken gehad waarin Gerrit en Anita nog moesten werken en Bart naar de BSO ging of Carlijn thuis kwam oppassen.
Toen hadden we allemaal vakantie, helaas veel regen in het begin. De eerste week ook meerdere malen met medipoint gebeld om wat zaken te regelen mbt hulpmiddelen. (bedoeling was dat ze voor onze vakantie zouden bellen maar helaas is dat niet helemaal goed gegaan).
Het viel ons al wel op dat Bart steeds moeilijker ging lopen en soms bijna door zijn linker enkel leek te zwikken. In de loop van onze 2de vakantie week als gezin kreeg Bart ook steeds meer pijn en lag hij tot na middernacht wakker van de pijn. Daarom contact opgenomen met het pijnteam in het WKZ en ook filmpjes gemaakt voor de revalidatiearts en fysiotherapeut uit de Hoogstraat.
De tramadol voor de nacht is weer verder opgehoogd, ook moeten we de oxycodon een uurtje eerder geven. Dit zorgde wel voor wat verlichting maar het was nog niet helemaal fijn.
Het eerste plan vanuit de Hoogstraat was dat Bart meer rust moest nemen en meer zijn rolstoel weer moest gaan gebruiken maar nadat ik aangaf dat hij dat moeilijk zal vinden omdat hij er net zo van geniet om mee te kunnen doen kwam de revalidatiearts na een poosje nadenken nog met het idee om te kijken of ingipsen hem verlichting zou bieden.
De gipskamer zag dit zitten om uit te proberen dus de laatste week van onze vakantie hebben we een dagje Utrecht gehad.
En wat een verschil zagen we al gelijk, en gelukkig konden ze zwem – loopgips aanleggen zodat Bart ook nog gewoon kon zwemmen.

Wat betreft de prothese weten we niet wat ons overkomt in de positieve zin. Bart loopt er zo enorm goed op en heeft geen pijn. Hij heeft hem al lange periodes aan.

En toen begon 21 augustus school alweer voor Bart. Starten in groep 3, wat had hij hier zin in zeg!!
Elke dag gaat hij met plezier naar school en dan heeft hij zijn prothese de hele schooldag aan, en als hij daarna naar de BSO gaat dan daar ook.
Thuis als hij op de bank zit doet hij hem vaak wel uit, vindt hij lekkerder zitten en dan heeft hij hem ook niet echt nodig natuurlijk.

Na de vakantie hebben we alleen nog telefonisch afspraken gehad met de pijnarts en de gipskamer.