Hoe gaat het nu met Bart? want het is alweer even geleden

17 maart mocht inderdaad het gips er af, ze hebben de meeste hechtdraadjes er uit gehaald  en drukverband aangelegd met speciaal gaas er onder zodat de wond verder kon gaan genezen.
Op 12 april was alles voldoende genezen dat Bart zijn eerste liner kreeg. Dit is een silicone kous die helpt de prothese op zijn plek te houden maar ook er voor zorgt dat zijn been een goede ronde vorm krijgt/behoudt. Er zaten nog wel wat wondjes maar met de nodige verzorging ging dat wel in de liner.
Tussendoor natuurlijk een feestje gebouwd met Koningsdag en langzaam aan alle pijn medicatie afbouwen.
Op 3 mei was het dan zo ver: de gipsen mal voor Bart zijn prothese werd gemaakt.
Wel is het opbouwen van het aanhebben van de prothese soms wat lastig omdat Bart zijn huid zo gevoelig is door alle littekens ed.
3 weken later, 24 mei mocht hij zijn prothese voor de eerste keer passen. En na een beetje spanning heeft hij ook alweer zijn eerste stapjes er mee gezet. Dat was best wel even een emotioneel moment, voor de 3de keer in zijn leven (weer) leren lopen. Nu gaan ze de laatste aanpassingen doen en Bart zijn gekozen kleur aan de buitenkant aanbrengen.
Eind mei is op de gabapentine (medicatie tegen zenuwpijn en phantoompijn) na alle pijnstillende medicatie gestopt. Dit is zo fijn, langzaam aan zien we de oude Bart weer terug komen. Hij krijgt meer kleur op zijn gezicht en kan ook weer beter eten. Maar vooral zijn oude schaterlach is terug die hebben we zo enorm gemist.
En op 3 juni was dan zijn been echt af, vanaf nu opbouwen en leren omgaan met zijn prothese. Aan Bart zijn liner draaien we een pinnetje en deze klikt vast in zijn prothese zodat deze niet van zijn been kan af vallen.
En vanaf 3 juni tot begin september gaat het aardig goed, het opbouwen lukt de eerste weken best goed. Het gaat wel wat langzamer als gemiddeld maar Bart zijn huid moet erg wennen. Wel wordt Bart steeds handiger met zijn been en kan hij ook al vrij snel traplopen, tegen een bal schoppen en een beetje rennen.
Helaas ontstonden er weer pijnklachten waardoor Bart zijn prothese weer korter aan kon ipv langer. Na wat onderzoek bleek dat het kwam doordat de liner wat trekt aan zijn huid als de pin in zijn prothese zit, vooral met buigen. Hierdoor wordt er een sleeve gemaakt om zijn prothese op zijn plek te houden en stoppen we met het pinnetje.
Nadat Bart hier aan gewend is kunnen we weer verder met opbouwen en aan het einde van de schoolvakantie draagt Bart zijn prothese 3x 2,5 uur.
Bart begint nog 4 dagen in Utrecht bij het revalidatiecentrum met school en 1 dag in Ermelo op de Beatrix school. Vanaf 12 september is Bart op de woensdag en de donderdag in Ermelo op school. Hij wou dit zelf erg graag en zo kan school ook rustig aan bekijken of alles nu goed geregeld is of dat er nog dingen nodig zijn om Bart hier op school te kunnen laten deelnemen. Gelukkig zit hij in een erg leuke, warme klas waar hij er gewoon helemaal bij hoort ondanks dat hij er niet elke dag is.

Helaas heeft Bart de laatste weken wel weer meer pijnklachten en is voor nu nog niet helemaal duidelijk waar het precies vandaan komt. Het lijkt voor nu vooral bij het botuiteinde van zijn stomp te zitten en bij een redelijk groot litteken.
Het voordeel van dat hij nog zo vaak in Utrecht is, is dat ze er goed op letten, de revalidatiearts wat vaker mee kijkt en zij ook gaat overleggen met de orthopeed en plastische chirurg in het WKZ.

Vorige week, 14 september, had Bart ook een controle staan bij de immunoloog. Hoe het op dat gebied er voor staat weten we helaas nog niet want er moest bloed geprikt worden. Door de trauma’s die Bart heeft opgelopen met betrekking tot prikken (dit gaat erg moeilijk bij hem) is dit helaas niet gelukt. Ze gaan nu een plan bedenken in het WKZ hoe het dan wel gaat lukken. Dit zal waarschijnlijk een roesje worden of rustgevende medicatie.