De operatie en de rest van de tijd in het WKZ

Op woensdag 23 februari is Bart geopereerd. Tijdens deze operatie hebben ze het gedeelte wat nodig was van zijn rechterbeen geamputeerd en aan de rechterkant van beide knieën huid getransplanteerd, dit omdat daar littekens zaten die elke keer open sprongen.
Vanwege de huidtransplantaties zijn Bart zijn beide benen helemaal ingegipst. De operatie is gelukkig goed gegaan.
Helaas zat niet alles mee tijdens de opname. De donderdag na de operatie was het tijd voor de 2de keer antistoffen, gelukkig voor hem voelde hij niks van het prikje dit keer omdat hij daar ook verdoofd was door de epiduraal. Wel kwam 1 van zijn favoriete clini clowns, Zussie, langs. Vrijdags was Bart weer erg misselijk en leek het erg op een migraine aanval. Deze aanvallen had hij thuis ook al paar keer gehad dus moeten we goed in de gaten houden en anders weer contact opnemen met een neuroloog.
Het weekend verliep vrij rustig gelukkig.
Bart kreeg pijnstilling via een epiduraal slangetje in zijn rug, deze hadden ze al de maximaal aantal dagen aan laten staan om de kans op fantoompijn zo klein mogelijk te maken. Deze is de dinsdag na de operatie gestopt en dit leek erg goed te gaan. Maar helaas kreeg Bart enorme pijn eind van die middag, wel wees hij vanaf het begin de plek van de wond aan en niet daaronder. Het duurde helaas wel een paar dagen voordat die weer goed onder controle was. Vanaf woensdag is er daarom gestart met oxycodon (langwerkende) en morfine. Op donderdag (3-3) stonden er leuke en minder leuke dingen op de planning. De clini clowns kwamen langs waardoor hij even kon lachen en de pijn vergat, ook het knuffelen met de cavia’s in de middag gaven een fijne afleiding. Maar het was ook weer tijd voor het toedienen van de antistoffen, de eerste keer dat ik (Bart zijn moeder) hem zelf geprikt heb en ze hebben nog het gips verwijderd om te kijken of er geen ontsteking zat. Hiervoor kreeg Bart een roesje waardoor hij er niks van mee kreeg, alleen moest hij hiervoor wel weer infuus prikken en dat was weer even pittig. Gelukkig zag alles onder het gips er goed uit. Vanaf vrijdag was de pijn gelukkig onder controle waardoor we zaterdag 5 maart weer naar huis konden, met een beste hoeveelheid medicatie.
Op 17 maart gaat het gips er af en als het er goed uitziet krijgt hij verband om vanaf dan.